قتل در ورامین در حالت مستی/ قاتل علت درگیری را به خاطر نمی آورد
این پسر جوان مدعی است نه مقتول را می‌شناخت و نه از او کینه‌ای داشت. این قتل پسر جوان را در آستانه صدور حکم مرگ قرار داد؛ چرا‌که اولیای‌دم برای او درخواست قصاص کردند. دی‌ماه ۹۹ به‌دنبال درگیری خونین در ورامین پسر جوانی زخمی شد. در آن درگیری که چند نفر در آن شرکت داشتند، پسر ۳۰ساله‌ای به نام نریمان چاقو خورد و به بیمارستان منتقل شد. نریمان باوجود تلاش پزشکان برای بازگرداندن او به زندگی ساعتی بعد به‌خاطر شدت خون‌ریزی روی تخت بیمارستان تسلیم مرگ شد. شواهد نشان می‌داد نریمان در درگیری با پسری به نام فرشاد کشته شده است.
- پلیس بعد از به‌دست‌آوردن این اطلاعات به ردیابی فرشاد پرداخت اما در ساعات اولیه تحقیقات سرنخی از متهم کشف نشد. او پس از جنایت مستانه به محل نامعلومی گریخته بود. یک شبانه‌روز از جنایت گذشته بود که مأموران با اطلاعاتی که از شاهدان دریافت کرده بودند، فرشاد را در حاشیه ورامین ردیابی و بازداشت کردند. این جوان وقتی تحت بازجویی قرار گرفت، به درگیری خونین در حالت مستی اعتراف کرد. متهم گفت: آن‌شب همراه دوستم به ورامین رفته و باهم مشروب خورده بودیم. در‌حال بازگشت به خانه بودیم که برای استراحت در منطقه‌ای از ماشین پیاده شدیم. من آنجا نریمان و چند پسر دیگر را دیدم که کنار آتش نشسته بودند. من قبلا آنها را ندیده بودم و اصلا نمی‌شناختم، بنابراین هیچ خصومتی نیز با آنها نداشتم؛ ولی چون حال طبیعی نداشتم، بی‌دلیل به آنها اعتراض کردم و گفتم قصد دارم با پلیس تماس بگیرم. سر همین موضوع باهم درگیر شدیم. آنها فحاشی کردند و همان موقع نریمان با سنگ به سرم زد که خون روی صورتم جاری شد. من عصبانی شده بودم و کنترلی بر رفتارم نداشتم. در این اوضاع‌واحوال روی او چاقو کشیدم و یک ضربه به دست نریمان زدم. او و دوستانش به سمت من و دوستم حمله‌ور شدند که یک ضربه دیگر به سینه نریمان زدم و فرار کردم؛ اما من قصد کشتن او را نداشتم و هنوز هم نمی‌دانم چرا دعوا شروع شد. من واقعا از قتل آن پسر پشیمان هستم. من قصد قتل نداشتم حتی نام او را نمی‌دانستم. بعد از قتل و بازداشت بود که فهمیدم نام مقتول چیست.
- متهم در ادامه به بازسازی صحنه جرم پرداخت و به اتهام قتل عمدی برایش کیفرخواست صادر شد. این درحالی بود که سایر شرکت‌کنندگان در این درگیری نیز مورد بازجویی قرار گرفتند و جزئیاتی از قتل را توضیح دادند. شرکت‌کنندگان در نزاع توضیح دادند که شاهد بودند ضربه را فرشاد بر مقتول وارد کرد. آنها نیز تأکید کردند متهم و مقتول همدیگر را نمی‌شناختند و هیچ خصومتی هم تا زمان درگیری باهم نداشتند.
متهم در آخرین دفاعیات خود یک‌بار دیگر اتهام قتل را قبول کرد و گفت: من اتهام را قبول دارم و نمی‌خواهم از مسئولیت کاری که کردم، شانه خالی کنم. با توجه به اینکه من آن‌زمان مست بودم و هیچ دشمنی‌ای هم با مقتول نداشتم و در مستی چنین کاری کردم، از اولیای‌دم درخواست دارم که گذشت کنند. من می‌دانم مادر مقتول چه روزهای سختی را می‌گذراند و درخواست دارم چنین روزهایی را به مادرم نچشاند. من درخواست بخشش دارم. پرونده جنایت مستانه درحالی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد که اولیای‌دم فعلا اعلام کردند قصد گذشت ندارند و بر قصاص اصرار دارند.
این متهم قرار است به‌زودی در دادگاه از خود دفاع کند. سایر شرکت‌کنندگان در دعوا نیز محاکمه خواهند شد.
